شنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۳

هدف ما کمونیست ها از روشنگری و تبلیغ علیه مذهب زدودن توهمات و باورهای مذهبی توده های مردم و ترویج و اشاعه سوسیالیسم علمی در میان كارگران و زحمتكشان جامعه است. آموزش سوسیالیسم علمی در میان کارگران و بخش هر چه وسیعتری از توده های مردم یك وظیفه همیشگی ما كمونیست ها است. مذهب در جوامع طبقاتی امروز در همانحال که اعتقادات توده های وسیعی از کارگران و مردم زحمتکش را تشکیل می دهد، ابزاری است در دست بورژوازی و دولت آن برای تحمیق مردم و تداوم حاکمیت نظام سرمایه داری. مذهب در طول تاریخ انعکاس یاس و ناتوانی توده های مردم در دست و پنجه نرم کردن آنها با موانع سر راه  زندگی شان بوده است.

انسانی که اسیر مناسبات نظام سرمایه داری است و به تنهایی قادر نیست که شرایط زندگی خود را تغییر دهد و در برابر رنج و مرارتی که خود و خانواده اش به آن گرفتار آمده کاری از دستش ساخته نیست، زمانی که خود را ضعیف و درمانده می بیند به ناچار رو به آسمان می کند به این  امید که نیروئی قدرتمند تر از خود پیدا شود و او را نجات دهد. زمانی که در دنیای واقع هیچ امیدی برای رسیدن به آرزوهایش باقی نمی ماند، آرزو می کند که برای دستیابی به امیالش بعد از مردن دوباره زنده شود، و با آرزوی دستیابی به رفاه و خوشبختی در دنیای خیالی بعد از مرگ، رنج و مرارت های دنیای واقعی را تحمل می کند.

رهایی انسان کارگر و زحمتکش از چنگ این وهم و خرافه اگر با روشنگری و تحلیل علمی مسائل جهان در محدوده معینی امکان پذیر گردد، اما این رهایی در ابعاد اجتماعی تنها زمانی ممکن می شود که شرایط زندگی انسان تغییر کند و آن نیروهای طبیعی و اجتماعی که انسان از ترس آنان به وهم و خرافه و مذهب پناه می برد به زیر کنترل طبقه کارگر و افکار انسان پیشرو و ترقی خواه درآید. با انقلاب اجتماعی طبقه کارگر و نابودی نظام سرمایه داری، راه رهائی از زندانی که توانائی های تحول بخش انسان در آن به بند کشیده شده است آماده می شود. بنا براین وظایف ما فراهم کردن ملزومات انقلاب کارگری است، که بدون شک روشن کردن علمی مسائل جهان امروز در میان کارگران و پاک کردن آثار افکار مذهبی از ذهن آنان و نشان دادن این واقعیت که مذهب زنجیر اسارت دیگری است بر دست پای کارگران بخشی از تلاش و مبارزه برای تامین ملزومات انقلاب کارگری است.

از اینرو نقد مذهب و دین بمثابه یك ایدئولوژی ایده آلیستی مبتنی بر جهل و خرافه، مستقل از آنكه نقش و تاثیر سیاسی این ایدئولوژی در این یا آن مقطع مبارزه طبقاتی تا چه حد باشد، جزئی از مبارزه ما برای اشاعه سوسیالیسم علمی است. چون دین آگاهی واژگونه جهان است و نقد آن، از خود بیگانگی دینی را برملا می سازد و نشان می دهد که انسان سازنده دین است نه دین سازنده انسان. بنابراین هیچ مصلحت سیاسی و تاكتیكی نمی تواند و نباید موجب آن شود كه ما از انجام این وظیفه طفره برویم، در آن تخفیف بدهیم و یا آن را به آینده موكول كنیم. اما علاوه بر این هدف كلی، كه ناظر بر ضرورت مقابله همیشگی ما با هر بینش و اعتقاد دینی است، برخورد كمونیست ها به مذهب  هدف سیاسی معینی را نیز در رابطه مستقیم با منافع طبقه كارگر و اهداف سیاسی او در مبارزه طبقاتی تعقیب میكند. این هدف كه بیانگر خصلت سیاسی نقد سوسیالیستی مذهب و از اینرو نشاندهنده تفاوت ما با اته ئیسم بورژوائی است، عبارت است از: تضعیف و خنثی كردن نقش اجتماعی و عملكرد سیاسی مذهب بمثابه ابزار فریب و تحمیق و عامل ایجاد تفرقه در میان توده های كارگر و زحمتكش. 

به عبارت دیگر از نظر سیاسی كمونیستها نیروی عینی و اجتماعی مذهب، یعنی آن ارگان تبلیغاتی موثری كه با تمام امكانات و قابلیتهای ارتجاعی اش در كنار ارگانهای سركوب به بورژوازی خدمت میكند، را هدف مستقیم خود قرار می دهند. تبلیغات ما حول خواست معین “جدائی مذهب از دولت” باید بتواند این ابزار سنتی تفرقه افكنی و توهم پراكنی میان توده ها را از دست سرمایه داران و حکومت هایشان بگیرد و آنها را از این نظر خلع سلاح كند. در همین راستا، جدائی دین از دولت و تبدیل شدن مذهب به امر خصوصی انسان ها یکی از شعارها و مطالبات است که حزب کمونیست ایران برای آن مبارزه می کند، اما جدا از ما بخشی از اپوزیسیون بورژوائی هم صرف نظر از اینکه در آینده چه اندازه به آن پایبند باشند همین شعار را سر می دهند. بنا براین در تبلیغ ما علیه مذهب آنچه موضع ما را از موضع جریانات بورژوائی جدا می کند تبلیغ جدائی دین از دولت نیست، بلکه در همانحال تداوم کار روشنگرانه و آموزشی علیه جهل و خرافه مذهب و هم افشای نقش سیاسی و اجتماعی مذهب که در خدمت نظام طبقاتی سرمایه داری قرار دارد، با تکیه بر دستاوردهای تاکنونی بشریت ترقیخواه می باشد.

همانطور که گفتیم كمونیستها همواره خواهان “جدائی مذهب از دولت” بوده اند هدف ما از طرح این خواست، كه معنای مشخص آن در برنامه حزب كمونیست و برنامه کومه له برای حاکمیت شورائی مردم در کردستان بدقت توضیح داده شده است، عبارت از این است كه از یك سو نفوذ و سلطه سیاسی و اجتماعی مذهب را هر چه بیشتر تضعیف و خنثی كنیم، دخالت آن در زندگی اجتماعی مردم را هر چه محدودتر نمائیم و از سوی دیگر زمینه و شرایط مساعد و  مطلوبتری برای مبارزه ایدئولوژیك با جهان بینی مذهبی فراهم آوریم. 

اما گاها برخی از چپ ها كه مدام نگران رنجاندن توده ها هستند، این شعار کمونیست ها را از معنا و محتوای واقعی آن خالی میكنند و در عمل از آن وسیله ای برای توجیه اعتقادات خود درباره نقش و ماهیت مذهب میسازند. آنان خواست جدائی دین از دولت را به صورت یك شعار تدافعی و مصلحت گرایانه كه گویا بمنظور اعلام حمایت كمونیستها از مذهب خصوصی  و موافقت با اعتقادات مذهبی اشخاص و یا حداكثر اعلام بی طرفی نسبت به این اعتقادات، طرح کرده و در میان توده ها تبلیغ میكنند. نظریه پردازان کمونیست بارها در برخورد به چنین نگرشی اعلام داشته اند كه كمونیستها مذهب را نه در رابطه با خودشان و حزب كمونیست، بلكه، نسبت به دولت یك امر خصوصی میدانند. آنان بروشنی توضیح داده اند كه تا آنجا كه به پرولتاریا و حزب او مربوط میشود، كمونیستها نمیتوانند و نباید با مذهب بمثابه یك امر خصوصی موافق و یا حتی نسبت به آن بی طرف باشند. این جهت گیری اصولی در مورد کمونیست های ایران که بیش از چهل سال است با یک حکومت هار مذهبی که یکی از پایگاه های اسلام سیاسی در منطقه به شمار می آید صد برابر بیشتر صدق می کند.

خواست “جدائی مذهب از دولت” شعاریست كه علاوه بر نشان دادن مخالفت ما با مذهب بمثابه یك امر دولتی، تعهد ما را نیز به اصل آزادی بی قید و شرط عقیده، بیان میدارد. یعنی بر این اصل تاكید میكند كه طبقه کارگر، چه بمثابه اپوزیسیون و چه بعد از بدست گرفتن قدرت سیاسی، اكیداً با توسل به جبر و زور، انگیزاسیون و تفتیش عقاید و ایجاد تبعیضات و محدودیتهای قانونی بر علیه افراد مذهبی، مخالف است و برای نقد و طرد اعتقادات و نظرات مذهبی در جامعه، هیچ شیوه ای بجز مبارزه نظری، روشنگری و آموزش و اقناع را مجاز نمی شمارد. ما مذهب را، صرف نظر از آنكه از دولت مستقل باشد یا نباشد، افیون توده ها و وسیله تخدیر آنان میدانیم و اگر خواستار جدائی مذهب از دولت میشویم دقیقا به این علت است كه میخواهیم كلیه آن شیوه ها و طرق رسمی و قانونی رواج دولتی این افیون در جامعه كاملاً و اكیداً لغو شود. 

در پایان تاکید می کنیم  که ما کمونیست ها در مبارزه با مذهب هر گز به باورهای مردم بی احترامی نمی کنیم، کار ما روشنگری و توضیح با حوصله حقایق  و روشن ساختن مستدل جهانبینی کمونیستی در قبال پدیده مذهب است. فعالیت و مبارزه ما علیه مذهب نه تنها نباید صف همبستگی مبارزاتی طبقه کارگر علیه سرمایه داران را تضعیف کند بلکه باید این صف طبقاتی را نیرومند تر نماید.
سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv (https://alternative-shorai.tv/)
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv